Waarom is de natuur groen?

Daar zat ik dan, met mijn stokbroodje en een biertje op het gazon in het Amsterdamse Vondelpark met wat vrienden te genieten van een zomerse avond. De geur van barbecue, rondlopende lachgas-venters en dreunende techno muziek van de picknickers om me heen maakten dit tot het typische vondelparkavondje. Genietend van de bewegingen die de zacht waaiende bomen maakten, schoot ineens de vraag bij me naar binnen: “Waarom is de natuur eigenlijk groen? En niet blauw of paars of rood?”

Je typische VMBO biologieleraar zou je recht in je pan aankijken en zeggen: “Dat komt door de bladgroenkorrels op de bladeren van de bomen, knul.” “Maar waarom zijn die bladgroenkorrels groen dan?” De leraar kijkt je verrast aan en zal waarschijnlijk iets uitkramen van: “Focus jij je nou maar op de les van vandaag, er komt een repetitie aan.” Als we deze beste man eens even goed negeren en deze vraag eens bij de wortels pakken en dichter bij een antwoord willen komen, zullen we moeten beginnen met wat de reden is waarom jij groen überhaupt kunt zien.

Welkom in de wereld der wetenschap. Wat als ik je eens vertel dat de kleuren die wij met onze ogen waarnemen, bestaan uit een woestenij aan weerkaatsende lichtstralen die onze ogen opvangen? Een wervelstorm van licht dat uit alle bedenkelijke hoeken weerkaatst wordt door objecten als stoelen, tafels, maar ook mensen, dieren en planten? Gek he? Afhankelijk van de eigenschappen van het object dat het licht weerkaatst worden verschillende kleuren je ogen in weerkaatst. Oké, dus de kleuren die wij zien worden door objecten onze ogen in weerkaatst, en afhankelijk van de eigenschappen van het object kunnen verschillende kleuren worden weerkaatst… “Maar hoe werkt tattan?”

In de wetenschap bestaat er iets wat lichtspectra heet. Licht, afkomstig van onze lieve zon, bestaat uit een aantal verschillende spectra welke elk een andere golflengte hebben. Zo heb je infrarood licht en ultraviolet licht, maar het meest belangrijke ook het zichtbare lichtspectrum. Dat is het licht en de kleuren die wij mensen kunnen zien. Als je eens een regenboog ziet, bedenk dan dat de kleuren die jij ziet ongeveer alle kleuren zijn die je kunt zien. Elke kleur in een regenboog is een lichtspectrum, je hebt dus het rode licht, roze licht, blauwe licht, groene licht en het gele licht. Maakt een regenboog alleen maar mooier niet? “Ehm… ja… dus… lichtstralen worden onze ogen in weerkaatst door objecten en afhankelijk van de eigenschappen van deze objecten wordt een kleur uit het zichtbare lichtspectrum weerkaatst, waardoor iets een kleur krijgt en we het kunnen zien.”

Juist, en dan nu dus terug naar onze onnozele biologieleraar. We hebben de groene bladeren aan de bomen in het Vondelpark en de bladgroenkorrels in deze bladeren die dus verantwoordelijk zijn voor de groene kleur van het blad. Maar waarom zijn die bladgroenkorrels op hun beurt dan weer groen?

De moleculen waaruit bladgroenkorrels bestaan, zijn verantwoordelijk voor het mechanisme dat een belangrijk onderdeel speelt in de reden waarom wij ademen, de reden achter de lucht in je longen en de reden voor zuurstof. Fotosynthese noemen we het in de wetenschap. Bij fotosynthese worden water en koolstofdioxide onder invloed van licht(!) omgezet in glucose en zuurstof. Voor deze fotosynthese is licht uit het zichtbare groene spectrum niet bruikbaar (lees: denk aan onze regenboog) en wordt het je ogen in gereflecteerd. Waardoor dus alle delen van een plant waar fotosynthese plaats vindt groen zijn en dus de natuur de algehele kleur groen heeft. “Dusss… lichtstralen weerkaatst door objecten, kleur van een object afhankelijk van eigenschappen van het object en reden waarom bladeren groen zijn: omdat bij het maken van zuurstof in bladgroenkorrels het groene licht onbruikbaar is en gereflecteerd wordt?” Juist. “En als voor het maken van zuurstof paars licht niet bruikbaar was, dan zouden alle bladeren van bomen en planten dus paars zijn, omdat het paarse licht dan gereflecteerd zou worden?”

Eureka.